بادام – نام علمی: Prunus dulcis
۱۰ نکته درباره بادام
۱- مغز بادام حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد روغن دارد. روغن بادام مایعی زردرنگ (زرد روشن) با طعم ملایم است. روغن تازه بدون بو است؛ ولی ممکن است در اثر کهنگی تغییر رنگ، مزه و بو دهد.
۲- مهم‌ترین اسیدهای چرب روغن بادام شامل اسیداولئیک به عنوان جسم اصلی، اسید لینوئیک، اسید پالمتیک و اسید میریستیک است که به صورت گلیسیرید در روغن وجود دارند.
۳- گاه به عنوان تقلب به روغن بادام، روغن‌های هسته زردآلو، هلو، روغن پنبه‌دانه، روغن کنجد و بادام‌زمینی اضافه می‌کنند که می‌توان از تجزیه و شناسایی نوع اسیدهای چرب آن به این مسئله پی برد.
۴- روغن بادام شیرین ملین بوده و مصرف خوراکی آن برای افرادی که یبوست دارند، مفید است و همچنین باعث رفع التهاب روده بزرگ می‌شود.
۵- استفاده موضعی روغن بادام التیام‌دهنده التهابات و سوختگی‌هاست و چنانچه در کودکان مبتلا به سرخک و مخملک، روی پوست بدن آن‌ها مالیده شود، باعث کاهش خارش می‌شود.
۶- روغن بادام، پوست خشک و اگزمای خشک را بهبود بخشیده و اثر نرم‌کنندگی و تسکین‌دهندگی دارد.
۷- یکی از مصارف مهم روغن بادام، استفاده از آن در محصولات و ماساژهای پوستی است.
۸- روغن بادام تلخ، اثراتی مشابه روغن بادام شیرین دارد؛ ولی به علت داشتن گلوکزیدسیانوژنیک برای مصارف خوراکی خطرناک بوده و فقط برای مصارف موضعی به کار می‌رود. امولسیون تهیه شده از روغن بادام تلخ، برای رفع خارش جلدی به مصرف می‌رسد.
۹- یکی از ویژگی‌های روغن بادام تلخ، بوی خاص آن است که قابل تشخیص از روغن بادام شیرین می‌باشد.
۱۰- میزان روغن دانه‌های بادام ۴۰ تا ۵۵ درصد و میزان پروتئین آن‌ها ۲۰ درصد می‌باشد. از این میزان ۶۲ درصد اسیداولئیک، حدود ۲۹ درصد اسیدلینولئیک و ۹ درصد اسیدهای چرب اشباع شده هستند.
