به-نام علمی : Cydonia oblonga
۱۸ نکته درباره به
۱- به، درخت کوچکی است که ارتفاع آن تا ۵ متر می‌رسد.
۲- به، یکی از قدیمی‌ترین میوه‌هایی است که توسط بشر شناخته شده است.
۳- بیش از چهار هزار سال قبل این گیاه در آسیا و مدیترانه پرورش داده می‌شد. در حال حاضر درخت به، در آمریکای لاتین، خاورمیانه و امریکا کشت می‌شود.
۴- در یونان باستان به، یکی از هدیه‌های بود که به صورت آیینی هنگام ازدواج به عروس و داماد می‌دادند.
۵- به، ۸۳ درصد آب، ۱۰ درصد قندهای مختلف و ۵ درصد مواد نشاسته‌ای در خود دارد. املاح معدنی شامل کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم و سدیم است و ویتامین‌های A، B۱، B۲، B۳ و C در آن یافت می‌شود.
۶- مغز دانه به، حاوی موسیلاژ (لعاب)، آمیگدالین، آنزیم امولسین، مواد پروتئینی و روغن است.
۷- در ایران و بسیاری از مناطق خاورمیانه از دانه به، برای گلودرد و سرفه استفاده می‌شود که به نام «به‌دانه» معروف است.
۸- در بعضی کشورها، از جمله پاکستان، این دانه‌ها برای درمان پنومونی (ذات‌الریه) و یا مشکلات تنفسی به کار می‌رود. موسیلاژ حاصل از دانه‌ها همچنین در سوختگی‌های موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۹- پوست ساقه به، قابض بوده و برای درمان زخم‌ها مفید است.
۱۰- برگ به، حاوی تانن و پکتین می‌باشد که تانن به عنوان قابض و پکتین برای سیستم گردش خون و کاهش پرفشاری خون مفید می‌باشد.
۱۱- میوه نارس به، بسیار قابض و شربت حاصل از آن برای درمان اسهال، خصوصا بچه‌ها بسیار مفید می‌باشد. میوه و آب به، برای زخم‌های دهانی، لثه و گلو بسیار سودمند است.
۱۲- تاکنون عارضه جانبی خاصی از مصرف خوراکی و دارویی به، و سایر فرآورده‌های آن گزارش نشده است.
۱۳- ابوعلی سینا معتقد است که نفخ به پخته بیشتر است.
۱۴- به نارس خاصیت ضداسهال و به کاملا رسیده خاصیت ضدیبوست دارد.
۱۵- پژوهش‌های جدید اثرات ضدزخم معده به را در حیوانات آزمایشگاهی به خوبی نشان داده است.
۱۶- یکی از راه‌های استفاده از لعاب به‌دانه، شستن تعدادی از آن و قرار دادن در دهان است تا پس از مدتی با بزاق دهان آغشته و کم‌کم موسیلاژ آن دردهان رها گردد. بهتر است در این حالت دانه‌ها از دهان خارج شود. این کار خشکی دهان و زبان را برطرف می‌کند.
۱۷- این مواد گذشته از خواص ضدمیکروبی و ضدزخم‌های داخلی قوی، دارای خواص آنتی‌اکسیدانی مؤثر هستند و از ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی جلوگیری کرده و به ارتقای سلامتی کمک می‌کنند.
۱۸- در کشورهای اسلاونی و کروواتی وقتی بچه‌ای متولد می‌شود، به عنوان تمثیلی از باروری و عشق در زندگی، یک درخت به، کاشته می‌شود.
