مدام ترش می‌کنید؟پس بخوانید/ علائم ریفلاکس شبانه و روزانه باهم متفاوت هستند
درحالی که ریفلاکس روزانه معمولا در قالب مشکلاتی مانند سوزش سر معده و سوء هاضمه نمایان می‌شود، اما علائم شبانه ریفلاکس واقعا بیشتر هستند. دکتر جیمی کافمن (بنیان‌گذار The Voice Institute of New York) می‌گوید: «وقتی افراد دچار ریفلاکس می‌شوند (خصوصا شب‌ها)، مشکل به بینی، گلو و سینوس‌ها سرایت می‌کند. در این حالت، نه‌تنها غشاهای مخاطی متورم و تحریک می‌شوند، بلکه مخاط بیشتری هم تولید می‌کنند. درواقع، ما درباره صداهای عجیب، مشکلات ریوی، سینوسی و گلویی صحبت می‌کنیم».
اگر این مشکل به حالت مزمن تبدیل شود، می‌تواند درعین ناشناخته باقی ماندن، عوارضی مانند پنومونی (ذات‌الریه) ایجاد کند. دکتر کافمن می‌افزاید: «براساس تجربه‌ای که از هزاران بیمار کسب کرده‌ام، باید بگویم که سه مورد از شایع‌ترین تشخیص‌های اشتباه (خصوصا در آمریکا) عبارت‌اند از آلرژی‌ها، بیماری سینوسی و آسم. درحقیقت، بسیاری از این افراد از ریفلاکس رنج می‌برند، نه سه بیماری ذکرشده».
علائم «غیرعادی»
با این‌که شایع‌ترین نشانه‌های ریفلاکس عبارت‌اند از درد قفسه سینه، حالت تهوع و برگشت محتویات معده، اما این مشکل خودش را در حالت‌های غیرآشکار و غیرقابل‌تشخیص هم پنهان می‌کند. به‌گفته دکتر کافمن، «ریفلاکس اسید بر دستگاه تنفسی تاثیر منفی می‌گذارد و درنتیجه ما را با علائم شبه‌آلرژی گمراه می‌کند». علائم غیرعادی ریفلاکس به ترتیب زیر هستند: تنگی نفس، گرفتگی صدا، خستگی صوتی، صاف کردن مکرر گلو، وجود مخاط بیش از حد در گلو، ترشحات پشت حلقی، بلعیدن سخت، گرفتگی بینی، تنفس پُر سروصدا و خرناس کشیدن. علت اصلی و زمینه‌ای این علائم، رژیم غذایی است. غذا خوردن در اواخر شب یا در فاصله کوتاهی قبل از کار کردن، دو اشتباه رایج هستند که در کنار انتخاب‌های غذایی نادرست قرار می‌گیرند. دکتر ژاکلین لاندن (متخصص تغذیه) می‌گوید: «رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع و قندهای افزودنی (یا مواد غذایی فرآوری‌شده)، می‌تواند عامل مهمی در تشدید ریفلاکس باشد. این مواد غذایی به زمان بیشتری نیاز دارند تا از دستگاه گوارش عبور کنند. بنابراین، زمان بیشتری برای تحریک کردن دستگاه گوارش و منجر شده به ریفلاکس اسید در اختیار دارند». درحالی که بسیاری از افراد فقط از قرص برای دفع اثرات ناشی از ریفلاکس استفاده می‌کنند، اما مطالعات اخیر نشان داده‌اند که بعضی از این داروها می‌توانند با عوارض جانبی همراه باشند و حتی خطر ابتلا به بیماری‌های خطرناک را هم افزایش دهند.
خبرهای خوب
علی‌رغم همه نکات یادشده، ریفلاکس در ۹۰ درصد از موارد کاملا قابل درمان و برگشت‌پذیر است. ولی برای جلوگیری از ریفلاکس باید چه کار کرد؟ دکتر لاندن توصیه می‌کند که حتما این مواد غذایی را به رژیم غذایی اضافه کنید: مقدار زیادی از سبزی‌ها و میوه‌های تازه، غلات سبوس‌دار و کامل، محصولات لبنی کم‌چرب، منابع پروتئینی بدون چربی مانند مغزهای خام، دانه‌ها، حبوبات، تخم‌مرغ و ماهی. او همچنین به افرادی که به‌طور منظم با ریفلاکس مواجه می‌شوند، توصیه می‌کند که مواد غذایی پُرچرب را از رژیم غذایی کنار بگذارند. اهمیت این کار، خصوصا قبل از خواب، فوق‌العاده زیاد است. علاوه بر این، بین آخرین وعده غذایی و دراز کشیدن در رخت خواب، حداقل ۳۰ دقیقه فاصله بیندازید. دراز کشیدن بلافاصله بعد از خوردن غذا، یکی از عوامل اصلی در شکل‌گیری ریفلاکس است.
